Cmentarz w Przytocznie
Cmentarz w Przytocznie
Cmentarz grzebalny
Do XIX wieku chowano zmarłych na cmentarzu przy kościele. Po 1831 roku , w którym dokładnie nie wiadomo, kiedy to według opowieści doszli z mogiłami do wielkich drzwi, poczęto myśleć o nowym miejscu na cmentarz. Z początku wybrano miejsce w Przytocznie, dziś koło Golucha. Pochowano tam 30 osób. Potem przy drodze do ówczesnego Podlędowa (Podlodowa). Wreszcie wybrano miejsce przy drodze do Woli Blizockiej i tam cmentarz znajduje się do dziś. Ogrodzony był żerdziami, dopiero ksiądz Aleksander Zaremba, powiększywszy cmentarz przez dokupienie ziem od sąsiednich gospodarzy, ogrodził go murem z ciosanych kamieni w 1928 roku. Chciał go najpierw ogrodzić murem betonowym ale majster, któremu została powierzona robota, nie umiał sobie poradzić z betonami i po wymurowaniu kilku metrów parkanu zaniechał pierwotnego zamiaru.
Na cmentarzu parafialnym w Przytocznie znajduje się mnóstwo grobów, które mają ogromną wartość i są niezwykle cenne dla tutejszej społeczności. Mają one wartość historyczną, jak również sentymentalną. Znajduje się tutaj grób rodziny słynnego malarza – Leona Wyczółkowskiego; stryja Franciszka Ksawerego Wyczółkowskiego i jego żony Maryi Wyczółkowskiej. Wspomnieć należy tutaj o fakcie, iż była ona córką dziedzica Charlejowa – Jana Bartolda. Jego grób również znajduje się na tutejszym cmentarzu. Widnieje na nim napis : „ Ś.P. Janowi Bartold urodzonemu 8 lutego 1807 r. zmarłemu dnia 15 lipca 1877 r. na wieczność dzieci stawiają ten pomnik i proszą o westchnienie do BOGA”.
13 listopada 1997 roku, w centralnej części cmentarza ksiądz Henryk Och stawia tablicę upamiętniającą zmarłych księży parafii Łysobyki.
O nagrobki żołnierskie oraz zabytkowe dbali i nadal dbają harcerze i młodzież szkolna.
Cmentarz żydowski założony został zapewne tak jak gmina żydowska w I połowie XVIII w. Prawdopodobnie ze względu na podmokłość terenu w okolicach Łysobyk został on usytuowany dopiero w odległej o 1,5 km wsi Przytoczno, w pobliżu drogi biegnącej do zabudowań dworskich (obok PGR). Cmentarz miał kształt nieregularny i usytuowany był na lekkim wzniesieniu. Wydzielony był przypuszczalnie z gruntów dworskich. Przylegające działki nazywały się „ogólne” i „kołowrót”. Od strony drogi (od północy) był płot deskowy, resztę ogrodzenia stanowił żywopłot z tarniny.
Macewy (nagrobki) były wykonane z piaskowca i z narzutowych głazów granitowych. Cmentarz przetrwał II wojnę w stanie nienaruszonym. Po wojnie macewy i ogrodzenie rozebrała miejscowa i okoliczna ludność, a teren cmentarza podzielony został na cztery działki między rolników i PGR. Obecnie brak jakichkolwiek śladów cmentarza , jego granic i mogił.
Historia Kaplicy Cmentarnej w Przytocznie
Istotnym momentem w historii Przytoczna było wybudowanie w tej miejscowości kaplicy cmentarnej. Główny projekt techniczny budowlany powstał w listopadzie 1988 r. Architektem jego był Czesław Skrzypek. Plany budowy zostały zaakceptowane w Urzędzie Wojewódzkim w Lublinie w 1989 roku. Większość prac przy budowie kaplicy wykonali mieszkańcy Przytoczna.
Obraz znajdujący się w ołtarzu kaplicy został zakupiony przez pątników wycieczki z księdzem Henrykiem Ochem w Niepokalanowie.
Kamień węgielny poświęcony przez księdza biskupa Jana Mazura został wmurowany w 1992 roku.
Do dziś odbywają się w kaplicy msze święte niedzielne, nabożeństwa oraz msze pogrzebowe.
W kaplicy pod wezwaniem „Miłosierdzia Bożego” msza święta odpustowa odprawiana jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.
